یکی از روشهای غیرانسانی جمهوری اسلامی برای بیاعتبارکردن مخالفان و ایجاد رعبووحشت در جامعه، پخش اقرار اجباری تلویزیونی فعالان است. هرچند این برنامهها در گذشته بر بخش قابلتوجهی از جامعه تاثیرگذار بود؛ اما به مرور زمان با آزادشدن قربانیان از زندان و انتشار روایتهایشان از فشارهای روحی و جسمی پیش از ضبط این ویدئوها، برای اکثریت جامعه مشخص شد که چنین اعترافهایی به دور از حقیقتاند. با این وجود برای کاهش آسیبهای روحی و روانی این نوع از شکنجه سفید، پژوهشگران «فعالیت امن» توصیه میکنند تجربه فعالانی که موفق شدهاند از اقرار اجباری تلویزیونی خودداری کنند را در این پست بخوانید و تلاش کنید به اقرار تلویزیونی اجباری تن ندهید
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar